- вуянчык
- вуянчык1. сущ. бунтовщик, буян
– Мӧҥгеш кае, тендан гае вуянчык-влаклан тыште нимом ышташ. [/i]К. Васин.[/i] – Иди обратно, таким бунтовщикам, как вы, тут делать нечего.
2. прил. непокорный, буйный, строптивый(Оксина:) Ожно лач тыгаяк Сардай лӱман ик вуянчык марий ялыштына ыле. [/i]М. Шкетан.[/i] (Оксина:) Раньше и в нашей деревне был такой же буйный мужик по имени Сардай.
Марийско-русский словарь . 2015.